വൈകുന്നേരമാണ്

 നമുക്കായി മാത്രം പതിച്ചുകിട്ടിയ 

ആകാശതുണ്ടിന്റെ 

ചുവട്ടിൽ 

വഴിമറയുന്ന ഇരുട്ടിനെ 

നോക്കി നാമിരിയ്ക്കും ..  

നിന്റെ കണ്ണിലെ 

വിഷാദത്തെ

ഇരുട്ടിന് കൂട്ടായി 

നീ പറഞ്ഞയയ്ക്കും. 

നോക്കിയിരിക്കെ 

നമ്മുടെ ആകാശം 

വിശാലമായേക്കാം 

ഒരു ചെറുതടാകവും 

നിറയെ കിളികൾ കൂടേറിയ 

ചെറുമരവും, 

എന്നോ നീ മൂളിയ 

പാട്ടിന്റെ ഈണവും 

അരണ്ട നിലാവെളിച്ചവും 

നമ്മുടെ ആകാശത്തിൻ 

കീഴിൽ ചേക്കേറിയേക്കാം. 

എന്റെ കൈകൾ 

നിന്റെ കൈക്കുള്ളിൽ 

നീ ചേർക്കുമ്പോൾ 

നിന്റെ ഹൃദയത്തെ  

ഞാനെന്റെ ഹൃദയത്തിനുള്ളിലും.. 

തിരയെറിഞ്ഞുമടുത്ത് 

കടൽ പിൻവാങ്ങുന്ന 

നേരത്തോളം 

നിഴലെണ്ണി മടുത്ത് 

വെളിച്ചം പിൻവാങ്ങുന്ന 

കാലത്തോളം 

നിന്റെ കൈക്കുള്ളിൽ ഞാനും 

എന്റെ ഹൃദയത്തിനുള്ളിൽ നീയും.. 

നിമിഷങ്ങൾ, ആഴ്ചകൾ 

മാസങ്ങൾ, വർഷങ്ങൾ.. 

നമുക്കായി പതിച്ചുകിട്ടിയ 

ഒരുതുണ്ടാകാശം 

നമ്മിലേക്ക്‌ മാത്രം 

ചുരുങ്ങുന്നു പിന്നെയും.

Voyage

Trailed the fallen leaves to here,

And I found this deep dark valley,

Spring has left it's footprints

And the bird of life is still singing,

The lagoon, down the valley

Reflected a face,

Ohh!! I know her!

Years!! And My holy sins!

A little child inside,

Who's awaiting rebirth,

Is crafting paper boats

With pages of memory.

I painted a shattered rainbow

With colours of my dreams,

And it came out in dual tone

Darkest black and deepest white,

I'm sailing to the end of time

Where dreams are settling,

And memories are setting out

For the voyage of no return....
 

A speck of sand

I could feel the sand
Between my toes,
The waves touched my feet
And went back to the depth,
I tasted the wind
As salty as ever...

All at once,

A speck of sand in my eye
My eyes turned sore and weepy,
Three drops of borrowed breast milk
Could wash away the grain of sand...

The same moment,

In the depth of the sea,

A speck of sand inside a shell..
The shell didn't weep
But nurtured the same,
And there it turns into a precious pearl,

Even a speck of sand 

Could someday catch many eyes...

anujaganesh

Image

Image

The nature's choir is about to meld

 Into the silence of night,

The melody of a faceless female bird

Dwindled away into the dark,

Without disturbing the contemplating pine trees,

Oblivious to the passage of time,

An old man is painting 

In the faint twilight 

The image of the subtlety of nature..

A message of peace!

A gust of wind blew away his canvas,

Across the border fences

To where it belongs in real,

And the artist's breath and blood

Was shed into his own land,

Where the message of peace left undone.

anujaganesh

 

For you.. My son❤️

Listen well my Son,

It's okay to fall,

Even the largest of the trees

Will uproot and fall someday,

Listen well my Son,

It's alright to cry,

There's no other way in earth

To let go the monster inside,

Listen well my Son,

It's great to forgive,

It needs more courage

to forgive than to conquer,

Listen well my Son,

It's worth to be in love,

To learn to endure the pain

And yearn to enjoy it's gain,

Listen well my Dear,

It's okay to be imperfect,

Not only the perfect things

Could make you happy in life....

anujaganesh
 

ചിത്രം

 

പൈൻ മരങ്ങളെ ധ്യാനത്തിൽ 

നിന്നുണർത്താതെ 

രാത്രിമൗനത്തിലേക്ക് 

ചേക്കേറാനൊരുങ്ങുന്നു ശബ്ദങ്ങൾ ,  

ഒരു പേരറിയാ പെൺപക്ഷിയുടെ 

പാട്ട് തളരുമ്പോൾ 

മണ്ണിലേക്ക് ചായുന്ന ചില്ലകൾ,  

ഒരു ചെറുതിരി തെളിച്ചുവച്ച്   

ഒരാൾ  ചിത്രം വരയ്ക്കുകയാണ്. 

ഇരുട്ടിന്റെ വരവറിയാതെ 

വരച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുകയാണ് 

പ്രകൃതിയുടെ സൂക്ഷ്മഭാവം 

സമാധാനത്തിന്റെ സന്ദേശം

ചിത്രം കാറ്റിൽ പറന്നുപൊങ്ങുന്നു 

അയാൾക്കും ചിത്രത്തിനുമിടയിലെ 

അതിർത്തിവേലികൾ കടന്ന്

അത് സ്വന്തമിടത്തേക്ക്

 പറന്നുപോകുന്നു. 

ചിത്രകാരന്റെ രക്തവും ശ്വാസവും  

അവന്റെ സ്വന്തം മണ്ണിലേക്കും..