അവളുടെ കാലിടുക്കുകൾക്കിടയിലൂടെ
നാളുകളായി ഒരു പുഴയൊഴുകുന്നു,
നനുത്ത റോസാപൂവിതളുകൾ
കൊഴിഞ്ഞുവീണ് ചുവന്ന പുഴ,
തടങ്ങളിൽ പൂക്കളെ തലോടിയും
പുതു നാമ്പുകളെ തൊട്ടുണർത്തിയും,
അടിത്തട്ടിൽ നോവുന്നൊരു നനവൊളിപ്പിച്ച്,
ഇരുളുപുതച്ച്, ആരോരുമറിയാതെ
നാളുകളായ് ഒരു പുഴ ഒഴുകുന്നു,
ആദ്യമായ് ഉറവുതെളിഞ്ഞീച്ചെമ്പുഴ -
പുതുവഴിയിലൂടൊഴുകിയിറങ്ങിയതും,
ഋതുഭേദങ്ങളിൽ, വരണ്ടുണങ്ങിയതും,
നിറഞ്ഞൊഴുകിക്കുത്തിയൊലിച്ചതും,
അടിയൊഴുക്കിൽ അടിത്തട്ടുകൾ
ആടിയുലഞ്ഞതും,പിടഞ്ഞതും
അറിഞ്ഞിരുന്നില്ലമറ്റാരും, അവളൊഴികെ!
പുഴയുടെ നനവിലവൾ
പുതിയ തളിരുകൾ വിരിയിച്ചതും
പുഴയുടെ താരുണ്യം
അവളുടെ കവിളുകൾ തുടുപ്പിച്ചതും
പുഴയുടെ നെടുവീർപ്പുകൾ
അവളിൽ ഓളങ്ങളിളക്കിയതും
അറിഞ്ഞിരുന്നില്ലമറ്റാരും, അവളൊഴികെ!
പുഴയൊഴുകാത്ത വഴികളിൽ
പൂക്കൾ വിരിഞ്ഞില്ല,
പുതുനാമ്പുകൾ തളിർത്തതുമില്ല,
എങ്കിലുമെന്തിനെന്നറിയില്ല,
അവളൊഴുകിയ വഴികളൊക്കെയും
തെളിനീര് തളിച്ചു ശുദ്ധിവരുത്തി!
തൊട്ടുകൂടാത്ത, തീണ്ടുകൂടാത്ത
അവളുടെ മാത്രം ഇരുണ്ട പുഴ,
ഒടുവിലൊരുനാൾ വറ്റിവരണ്ടതും,
ഇരുളറകിൽ നഷ്ടബോധത്തിന്റെ
കനത്ത ശൂന്യത നിറച്ചതും,
അവളുടെ ചമയക്കൂട്ടിലെ
കടും നിറങ്ങളിളെ നേർപ്പിച്ചതും,
കൊഴിഞ്ഞുപോയ മാസങ്ങള
നെറ്റിയിൽ മുറയ്ക്കവൾ തൊട്ടുവച്ച
'അശുദ്ധി'യുടെ കറുത്തപൊട്ടുകൾ,
നേർത്തുനേർത്ത് കാണാമറയത്തൊളിച്ചതും,
അറിഞ്ഞിരുന്നില്ലാരും, അവളൊഴികെ!
അവളുടെ കാലിടുക്കുകൾക്കിടയിലൂടെ
ആരോരുമറിയാതെ പുഴ ഒഴുകട്ടെ,
നനുത്ത റോസാപൂവിതളുകൾ
കൊഴിഞ്ഞുവീണ് ചുവന്ന പുഴ,
അവളുടെ മാത്രം, ചുവന്ന പുഴ,
